اهمیت سیاست صنعتی در کشور ما علی‌الخصوص به علت بزرگی سهم دولت در اقتصاد، بسیار بیشتر از دیگر کشور‌ها است. به همین علت، حتی در دوره تسلط تفکر «اجماع واشنگتن» بر رفتارهای دولت‌ها در جهان، همواره شاهد مداخلات دولت در محیط عملکرد صنایع کشورمان بوده‌ایم؛ هرچند شاید همیشه نتوانیم رویکرد مشخصی را در این مداخلات شناسایی کنیم. فقدان هدف‌گذاری راهبردی و عدم انسجام در سیاست‌های صنعتی مانع آن شده است که مداخلات دولت پس از سال‌ها تاثیر لازم را بر افزایش نقش بخش صنعت در رشد اقتصادی بگذارد. بهره‌گیری از تفکرات صاحب‌نظران و تجربه کشورهای دیگر در این زمینه می‌تواند برای یادگیری بهترین رویه‌ها در سیاست‌گذاری صنعتی راه‌کار مناسبی باشد.

کتاب انقلاب در سیاست صنعتی حاوی مقالات ارزنده طیف متنوعی از نویسندگان است که هم در زمینه علمی و آکادمیک صاحب‌نظرند، و هم در سطح ملی و بین‌المللی تجربه اجرایی قابل‌اعتنایی دارند. شاید بتوان مهم‌ترین نقطه قوت این کتاب را از نظر علمی، حضور جوزف استیگلیتز، یکی از شناخته‌شده‌ترین نظریه‌پردازان مکتب اقتصاد نوکینزی‌، برنده جایزه نوبل سال ۲۰۰۱ در اقتصاد، استاد دانشگاه کلمبیا با سابقه تدریس در دانشگاه‌های معتبر دیگری چون هاروارد، ییل، استنفرد، ام‌آی‌تی و کمبریج، معاون و اقتصاددان ارشد بانک جهانی، و رییس شورای مشاوران اقتصادی رییس‌جمهور سابق ایالات‌متحده، به عنوان گردآورنده اصلی و یکی از نویسندگان مقالات کتاب دانست.

کتاب انقلاب در سیاست صنعتی نتیجه سلسله میزگردهایی است که انجمن بین‌المللی اقتصاد در سال ۲۰۱۲ تحت عنوان «اندیشه نو در سیاست صنعتی» به میزبانی بانک جهانی برگزار کرد. این میزگردها با توجه به شناسایی نقاط ضعف جدی نظریه اجماع واشنگتن در سال‌های آخر قرن بیستم و سال‌های ابتدایی قرن بیست‌ویکم، و با توجه به این حقیقت برگزار شد که سیاست صنعتی رکن اصلی اقتصاد توسعه است، کشورهایی در امر توسعه موفق‌تر بوده‌اند که توانسته‌اند از سیاست‌های صنعتی به بهترین وجه بهره گیرند، و نهایتا این که دیگر کشورها می‌توانند از تجربه حاصل از این سیاست‌ها درس بگیرند.

نویسندگان کتاب با بررسی نمونه‌هایی از به‌کارگیری سیاست‌های صنعتی در کشورهایی چون کره‌جنوبی، چین، هندوستان، برزیل و بنگلادش، نتیجه می‌گیرند که کشورها همچنان می‌توانند هم در تولید کالاهای صنعتی و هم در نوآوری تولید موفق شوند و بدین ترتیب در تولید کارخانه‌ای به رشد دست یابند. آن‌ها معتقدند سیاست صنعتی امروز باید سیاستی هوشمند باشد و به جای تمرکز صرف بر گسترش صنعت، به اهمیت نقش راه‌گشای دولت در هدایت اقتصاد توجه کند. سیاست صنعتی امروز باید به دنبال حفظ محیط‌زیست، رشد اشتغال، کاهش نابرابری‌ها، تقویت بخش تحقیق‌وتوسعه، و حتی افزایش بهره‌وری در بخش کشاورزی باشد.